Είναι ανάγκη να γίνουν αντικείμενο αγωγής και εκπαίδευσης προκειμένου τα Ελληνόπουλα να μάθουν να αγαπούν και να χαίρονται τέτοιου είδους δράσεις.
Είναι νεοελληνική νοοτροπία το στήσιμο μιας ψησταριάς και υπερεπαρκέστατου εξοπλισμού κουζίνας σε ένα"όμορφο" εξοχικό μέρος ως ο αυτονόητος τρόπος "επαφής με τη φύση"! Ενώ η πλήρης καθηστικότητα και η μουσική στο τέρμα θεωρείται η ολοκλήρωση της ανάπαυσης. Υστερα από κάμποση ώρα, γεμάτοι από "σακούλες" με σκουπίδια, αν δεν τα έχουν αφήσει κάπου διακριτικά ή αδιάκριτα εκεί κοντά που έτρωγαν, φεύγουν έχοντας γεμίσει μόνο την κοιλιά τους. Είναι λυπηρό!Αυτό πρέπει να αλλάξει! Και το σχολείο είναι το μέρος που μπορούμε να μάθουμε στα νέα παιδιά την μεγάλη ποικιλία από καλά και μόνο καλά που μπορούν να καρπωθούν από μια επίσκεψη στη φύση. Με αυτόχθονες οδηγούς μπορούν περπατώντας να μάθουν για τον τόπο και τους κατοίκους, να παρατηρήσουν τη χλωρίδα και την πανίδα, να μελετήσουν το ανάγλυφο της περιοχής, να γευτούν τοπικά προϊόντα, να δουν πώς φτιάχνονται, να συλλέξουν υλικά από τη φύση και να δημιουργήσουν εύχρηστα έργα τέχνης. Να συλλέξουν κόβοντας όχι ξεριζώνοντας αρωματικά φυτά που οι οδηγοί θα τους υποδείξουν να μαζέψουν. Να μπουν σε όμορφα εξωκλήσια και να παρατηρήσουν με κιάλια τη θέα από την αυλή τους. Να πάρουν νερό από πηγές. Τέλος να φύγουν με ένα καμάρι ότι"εγώ αυτόν τον λόφο τον περπάτησα, τον κατέκτησα!".Φυσικά και θα μπορούν να φάνε, ύστερα όμως από τη διαδρομή. Και υπάρχουν πολλά εκλεκτά μέρη εστίασης εκεί. Αλλά και πικ-νικ μπορούν να κάνουν, αρκεί να είναι κάτι ελαφρύ υγιεινό και τα σκουπιδάκια από τις συσκευασίες να πεταχτούν στους ειδικούς κάδους. Όμως και η ανάλογη περιβολή παίζει σημαντικό ρόλο και προδιαθέτει το παιδί γι'αυτό που πρόκειται να κάνει. Πρέπει να του υποδειχθεί ότι ένα καπέλο για τον ήλιο, ή σκουφί αν κάνει κρύο, ένα σακίδιο για τον ώμο και φόρμες είναι απαραίτητα. Πολύ καλύτερα θα ήταν αν έχει μαζί του μηχάνημα φωτογράφησης, ηχογράφησης, ένα σημειωματάριο, σακούλες η μπολάκια για συλλογές .Φυσικά το μπουκάλι με το νερό του και κάτι ελαφρύ για κολατσιό.
Το περπάτημα και η παρατήρηση οδηγούν σε ατομικές κατακτήσεις γι αυτό τα παιδιά μας κάθε ηλικίας θα τα λατρέψουν και θα τα ξεχωρίσουν στο μυαλό τους από έναν απλό σχολικό "περίπατο" που μόνο περίπατος δεν είναι. Είναι σημαντικό το παράδειγμα που θα δώσουν οι ίδιοι οι συνοδοί εκπαιδευτικοί! Γιατί η αληθινή αγωγή των παίδων ξεκινάει από το ζωντανό μας παράδειγμα. Και σ' αυτό πιστεύω είμαστε όλοι σύμφωνοι μέσα στο διπλό μας ρόλο οι περισσότεροι ως εκπαιδευτικοί αλλά και ως γονείς.
Από: Βούλα Μαραγκού
Είναι νεοελληνική νοοτροπία το στήσιμο μιας ψησταριάς και υπερεπαρκέστατου εξοπλισμού κουζίνας σε ένα"όμορφο" εξοχικό μέρος ως ο αυτονόητος τρόπος "επαφής με τη φύση"! Ενώ η πλήρης καθηστικότητα και η μουσική στο τέρμα θεωρείται η ολοκλήρωση της ανάπαυσης. Υστερα από κάμποση ώρα, γεμάτοι από "σακούλες" με σκουπίδια, αν δεν τα έχουν αφήσει κάπου διακριτικά ή αδιάκριτα εκεί κοντά που έτρωγαν, φεύγουν έχοντας γεμίσει μόνο την κοιλιά τους. Είναι λυπηρό!Αυτό πρέπει να αλλάξει! Και το σχολείο είναι το μέρος που μπορούμε να μάθουμε στα νέα παιδιά την μεγάλη ποικιλία από καλά και μόνο καλά που μπορούν να καρπωθούν από μια επίσκεψη στη φύση. Με αυτόχθονες οδηγούς μπορούν περπατώντας να μάθουν για τον τόπο και τους κατοίκους, να παρατηρήσουν τη χλωρίδα και την πανίδα, να μελετήσουν το ανάγλυφο της περιοχής, να γευτούν τοπικά προϊόντα, να δουν πώς φτιάχνονται, να συλλέξουν υλικά από τη φύση και να δημιουργήσουν εύχρηστα έργα τέχνης. Να συλλέξουν κόβοντας όχι ξεριζώνοντας αρωματικά φυτά που οι οδηγοί θα τους υποδείξουν να μαζέψουν. Να μπουν σε όμορφα εξωκλήσια και να παρατηρήσουν με κιάλια τη θέα από την αυλή τους. Να πάρουν νερό από πηγές. Τέλος να φύγουν με ένα καμάρι ότι"εγώ αυτόν τον λόφο τον περπάτησα, τον κατέκτησα!".Φυσικά και θα μπορούν να φάνε, ύστερα όμως από τη διαδρομή. Και υπάρχουν πολλά εκλεκτά μέρη εστίασης εκεί. Αλλά και πικ-νικ μπορούν να κάνουν, αρκεί να είναι κάτι ελαφρύ υγιεινό και τα σκουπιδάκια από τις συσκευασίες να πεταχτούν στους ειδικούς κάδους. Όμως και η ανάλογη περιβολή παίζει σημαντικό ρόλο και προδιαθέτει το παιδί γι'αυτό που πρόκειται να κάνει. Πρέπει να του υποδειχθεί ότι ένα καπέλο για τον ήλιο, ή σκουφί αν κάνει κρύο, ένα σακίδιο για τον ώμο και φόρμες είναι απαραίτητα. Πολύ καλύτερα θα ήταν αν έχει μαζί του μηχάνημα φωτογράφησης, ηχογράφησης, ένα σημειωματάριο, σακούλες η μπολάκια για συλλογές .Φυσικά το μπουκάλι με το νερό του και κάτι ελαφρύ για κολατσιό.
Το περπάτημα και η παρατήρηση οδηγούν σε ατομικές κατακτήσεις γι αυτό τα παιδιά μας κάθε ηλικίας θα τα λατρέψουν και θα τα ξεχωρίσουν στο μυαλό τους από έναν απλό σχολικό "περίπατο" που μόνο περίπατος δεν είναι. Είναι σημαντικό το παράδειγμα που θα δώσουν οι ίδιοι οι συνοδοί εκπαιδευτικοί! Γιατί η αληθινή αγωγή των παίδων ξεκινάει από το ζωντανό μας παράδειγμα. Και σ' αυτό πιστεύω είμαστε όλοι σύμφωνοι μέσα στο διπλό μας ρόλο οι περισσότεροι ως εκπαιδευτικοί αλλά και ως γονείς.
Από: Βούλα Μαραγκού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου